harmonia

fot. Waldemar Kielichowski © Instytut Muzyki i Tańca, Warszawa

Nazwa gwarowa: harmonia ciągana
Klasyfikacja: 4 Aerofony / 41 Aerofony wolne / 412 Aerofony wolne interrupcyjne / 412.1 Aerofony idiofoniczne interrupcyjne lub stroikowe / 412.13 Stroiki przelotowe / 412.132 Zestawy stroików przelotowych / 412.132-62-8 Zestawy stroików przelotowych z elastycznym zbiornikiem powietrza, z klawiaturą
Wykonawca: Stamirowski Piotr
Rok wykonania: początek XX w.
Miejscowość: Warszawa
Region: Mazowsze
Kraj: Polska
Własność: Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie
Numer inwentarzowy: PME 50536/1-2
Opis obiektu: harmonia ręczna, diatoniczna, tzw. czarna, dwurzędowa (14+13 klawiszy melodycznych), 12-basowa
Elementy dekoracyjne: korpus zdobiony intarsją, ażurowe wycięcia (wzory geometryczne, roślinne)
Wymiary: 330 x 190 x 330 mm
Materiały: drewno, skóra, metal, papier, tkanina, celuloid
Inskrypcje: P. Stamirowski, Warszawa
Skala dźwiękowa, strój: z instrumentu wydobywane są różne dźwięki przy rozciąganiu i składaniu miecha; wzorowana na dwurzędowych harmoniach niemieckich o skali chromatycznej g – g3 lub c – a3
Praktyka wykonawcza: po pierwszej wojnie światowej harmonia rozpowszechniła się jako składnik kapel; ręczna głównie na Mazowszu po lewej stronie Wisły (Łowickie, Rawskie) i w północnej Małopolsce (Radomskie, Kielecczyzna)
Autor karty: Teresa Lewińska / Zbigniew J. Przerembski


<< Powrót